Bisikletin Serüveni

İlk Gelişim Aşamaları (15. – 18. Yüzyıl)

Leonardo da Vinci’nin Çizimleri (1493-1495): Leonardo da Vinci’nin notlarında, zincir mekanizması ve pedalları olan bir bisiklet tasarımına benzeyen çizimler bulunmaktadır. 

Célérifère (1790): Fransız Kontu Comte de Sivrac, ahşaptan yapılan ve pedalı olmayan, ayakla itilerek hareket ettirilen Célérifère adlı aracı geliştirdi. Gidonu (bisikletin direksiyonu) ve selesi (bisikletin oturulacak yeri) bulunmayan bisikletin yönü, vücudun sağa ve sola eğilmesiyle değiştirilebiliyordu.

Draisienne – İlk Gerçek Bisiklet (1817)

1817 yılında Alman Baron Karl Von, Sivrac’ın ürettiği bisiklete bir gidon ve bir sele yerleştirerek “draisienne” adında bir bisiklet tasarladı. Bu bisikletin kütlesi yaklaşık olarak 22 kg’dı. Pedalı yoktu ve kullanıcılar ayaklarıyla iterek ilerliyordu. 1818’de Paris’te tanıtılan bu araç, kısa sürede Avrupa’da popüler oldu. 

İlk Pedal Sistemine Sahip Bisiklet (1839)

1839 yılında İskoç Kirkpatrick MacMillan, bisikletin göbeğine demir çubuklarla pedalları ekledi.

1850’li yıllara kadar denge problemini çözmek için üçüncü ve dördüncü tekerleğin eklendiği yeni tasarımlar ortaya çıktı. Ancak pedal ve çevirme kolunun kullanıldığı bu tasarımların çoğu ağırlık ve tekerleklerin sürtünme sorunu nedeniyle yaygınlaşmadı. 

Velocipede - Pedallı Bisikletin Doğuşu (1860’lar)

1861 yılında Parisli at arabası ustası Pierre Michaux pedalları ön tekerleğe ekleyerek bugünkü bisiklete benzeyen bir model geliştirdiler.  Ancak ağır demir iskeleti ve demir çerçeveli tekerlekleri yüzünden bu bisiklet yoldaki her çukur ve tümseğin üstünden geçerken sarsılıyor ve kullanıcıyı rahatsız ediyordu. Bu yüzden Michaux’un tasarladığı bisiklet “kemik titreten” olarak anılıyordu.

1868 yılında, başka bir Fransız olan Traffault, tekerlekleri kauçuktan yapılmış lastiklerle kapladı. Bu yenilik, yoldaki çukurlar ve tümseklerin neden olduğu sarsıntıyı bir ölçüde hafifletmeye yardımcı oldu.

31 Mayıs 1869'da Paris'te ilk velocipede yarışı düzenlendi. Bir parkta düzenlenen yarışı İngiliz James Moore kazandı. Velocipede yarışları sayesinde rekabet oluştu. Rakip takımlar arasındaki rekabet takımları daha hızlı araçlar geliştirmek için motive etti. Velocipede daha da hızlandırmak için yapılan gayretlerin en belirgin göstergesi ön tekerlek çapının büyümesidir.  

Yüksek Tekerlekli Bisikletler (1870’ler)

James Starley, 1870’lerde "Penny-Farthing” adı verilen büyük ön tekerlekli ve küçük arka tekerlekli bisikleti geliştirdi. Bu bisiklete binmek oldukça zordu ve devrilme riski çok fazla olduğundan yaralanma olasılığı da yüksekti.

Güvenlik Bisikleti ve Zincir Mekanizması (1885-1890’lar)

1885 yılında İngiliz John Kemp Starley, ilk modern bisiklet olan Rover Safety Bicycle'ı geliştirdi. Bu bisiklet, önceki modellerine kıyasla daha güvenli, konforlu ve kullanışlıydı. Ön ve arka tekerleklerin eşit büyüklükte olması, sürüş dengesini artırırken; zincir mekanizması, pedalların arka tekerleği döndürmesini sağlıyordu. Ayrıca, gidon ve sele tasarımı sayesinde daha rahat bir kullanım sunuyordu. Ön tekerleği büyük olan bisikletlere göre daha hızlı ve manevra kabiliyeti yüksek olan Rover Safety Bicycle, modern bisikletlerin temelini oluşturdu.

1880’lerin sonunda bisikletler, vites sistemlerinin geliştirilmesi ve havayla şişirilen lastiklerin kullanılmaya başlanmasıyla çok daha konforlu hale geldi. 1888’de John Dunlop, pnomatik (hava dolu) lastiği icat ederek sürüş rahatlığını önemli ölçüde artırdı. Bu yenilikler, bisikletin daha konforlu ve kullanışlı bir ulaşım aracı haline gelmesini sağladı.

Tüm bu gelişmeler, bisikletin daha güvenli, konforlu ve kullanışlı bir ulaşım aracı haline gelmesini sağladı. Rover Safety Bicycle ile modern bisikletin temelleri atılırken, pnomatik lastik ve vites sistemleri gibi yenilikler sürüş deneyimini önemli ölçüde iyileştirdi. Zamanla teknolojik ilerlemelerle daha da gelişen bisikletler, günümüzde hem ulaşım hem spor hem de eğlence amacıyla yaygın olarak kullanılmaya devam etmektedir.